در کشورهای اروپایی و آمریکایی، خرید عسل شکرک زده و کریستالیزه، به دلیل اطمینان از طبیعی بودن این نوع عسل، امری جا افتاده است. با توجه به این امر، در عسل صادراتی ایران، دیگر نیازی به پاستوریزه کردن آن برای به تعویق انداختن کریستالیزاسیون عسل نمی باشد.
پاستوریزه کردن مواد غذایی فرآیندی است شامل حرارت دادن تا دمای معین و سپس سرد کردن آنی تا میکروبها و باکتریهای موجود در آن که عامل فساد ماده غذایی است، از بین بروند. این روشی بود که لویی پاستور دانشمند نامی فرانسوی برای مقابله با باکتریها و میکروبهای موجود در داخل مواد غذایی ابداع کرد و از آن زمان تا حالا مورد استفاده قرار می گیرد. این عمل نیز در کارخانجات بسته بندی عسل انجام می شود ولی نه برای از بین بردن باکتریهای آن، زیرا عسل طبیعی تنها ماده غذایی فاسد نشدنی است و عسل به علت غلظت بالا و داشتن آنزیمهای خاصی، که زنبور عسل در کنار شهد و گرده به آن اضافه می کند محیطی کاملا غیر قابل نفوذ برای هر نوع میکروب و باکتری و مخمری می باشد عمل پاستوریزه کردن عسل در کارخانجات برای این انجام می شود که تکه های موم و اجزای زنبور عسل باقی مانده از بین برود و در ضمن شکرک زدن و رس کردن به تعویق بیفتد در نتیجه عسلی شفاف و زلال و زیبا از نظر ظاهری به مشتری عرضه شود ولی، حرارتی که به طور غیر مستقیم به عسل داده می شود تا پاستوریزه شود باعث از بین رفتن برخی آنزیمها و ویتامین های موجود در آن می شود و از کیفیت آن می کاهد. فعالان در زمینه عسل و صادر کنندگان آن توجه داشته باشند که خرید عسل رس کرده و کریستالیزه شده از بسیاری از کشورهای اروپایی و آمریکایی جا افتاده و این نوع عسل با استقبال مشتریان فراوانی مواجه می شود . زیرا شکرک زدن عسل بدون شک علامت طبیعی بودن آن است. راه سالم و طبیعی برگشت دادن عسل رس کرده حرارت دادن غیر مستقیم آن مانند انداختن در آب گرم است.