عسل هایی که در بازار هستند انواع مختلفی دارند که قیمت آن ها نیز مسلماً متفاوت است. عسل اگر در شرایط کاملاً طبیعی تولید شود و توسط وساطت کمی به فروش برسد می توان با قیمت خوب آن را خرید.
در انگلستان حدود 50،000 نفر دارای 1 تا 2 فروند کندوو هستند. تعدادی نیز چند صد کندو یا بیشتر دارند. تعداد کل کلنی های زنبور عسل حدود 300،000 کندو و تولید سالانه عسل در این کشور حدود 2000 تا 6000 تن است که این مقدار از سالی به سال دیگر متغیر است. در انگلستان، تولید تجاری موم وجود ندارد، در صورتی که زنبورداران آمریکایی سالیانه حدود 2000 تن موم تولید می کنند که این مقدار، تنها نیمی از تقاضای داخلی را تأمین می کند و بقیه نیاز از آفریقا، به ویژه آفریقای شرقی وارد می شود.
در جهان ذخیره عسل بالایی وجود دارد. در حالی که جمعیت رو به افزایش است و استاندارد های زندگی نیز توسعه می یابد، در آینده نزدیک با کمبود عسل طبیعی مواجه خواهیم شد.
زنبورداران برای تولید هر چه بیشتر محصول، کندوهای خود را به شش کشور بزرگ کوچ می دهند که عبارت اند از: کانادا، مکزیک، آرژانتین، نیوزیلند، استرالیا و چین.
در انگلستان شاید هیچ کسی وجود نداشته باشد که تمام اوقات زندگی خود را منحصراً به نگهداری زنبور به منظور تولید عسل اختصاص دهد.
هزاران نفر به صورت پاره وقت و به عنوان شغل دوم زنبورداری میکنند. این اشخاص از نگهداری زنبور لذت می برند و به طور جنبی نیز برای آن ها سودمند است.