تحقیقات نشان داده است که بره موم در درمان بیماری ها کاربرد زیادی داشته ولی تاکنون نتوانسته به صورت کامل به عنوان یک دارو معرفی و مورد استفاده قرار گیرد.
یکی از جالب ترین خواصی که از بره موم کشف شده است خاصیت بی حسی و به نوعی بی هوشی می باشد. هر کسی که برای مدتی بره موم با کیفیت خام را در دهان بجود به زودی اثرات بی شمار آن را تشخیص خواهد داد، در گذشته از بره موم به عنوان یک کاهنده دردهای خارجی در زخم ها، سوختگی ها و بالاخص در زخم های دهانی استفاده می شده است. تحقیقات نشان داده است که بره موم بیش از هر مشکل دیگری برای درمان التهاب مفاصل استفاده شده است. خود درمانی در این مورد همواره شامل استعمال خوراکی بره موم بصورت عصاره، کپسول، قرص و یا بسیار کمتر، از طریق استعمال کرم ها در ناحیه مورد نظر بوده است. خاصیت های بی شمار دیگری در این محصول یافت می شود که شامل ضد حساسیت، ضد اسید معده، آنتی بیوتیک، ضد قارچ، ضد التهاب و ضد عفونی کننده می باشد. البته کاربرد بره موم در حال حاضر به دلیل عدم آگاهی از خواص داروئی آن بسیار کم می باشد که می توان در این زمینه فرهنگ سازی لازم انجام گیرد تا از این اکسیر شفا بخش در درمان بیماری ها استفاده شود.