عسل رسیده و قابل برداشت در ایران به عسلی اطلاق می شود که میزان رطوبت آن تا حد استاندارد پایین آمده و در حدود 18 درصد باشد. عسل در این هنگام قابل برداشت بوده و آماده صادرات و عرضه به بازار می باشد.
عسل رسیده عسلی است که تمام شهد و شیره پرورش یافته توسط زنبور به صورت کامل به عسل تبدیل شده و رطوبت آن تا حد مورد قبول پایین آمده باشد. رطوبت مجاز برای عسل مرغوب رسیده از پانزده تا نوزده درصد است. زنبور عسل شهد و گرده آبدار را که در داخل معده اش به کمک آنزیمهای خاصی غنی نموده به کندو انتقال می دهد و با پروازهای مداوم در داخل کندو موجبات تبخیر آب و حذف رطوبت اضافه آن را فراهم می نماید، یک چنین عسلی را عسل رسیده می نامند که کاملا قابل برداشت و عرضه به بازار می باشد. وجود رطوبت بالاتر از 20 درصد برای کیفیت عسل مضر بوده و شرایط را برای تخمیر و ترش شدن آن فراهم می آورد. شیوه صحیح شناخت عسل رسیده از عسل نارس توسط زنبورداران به اینگونه است که شان پر از عسل را با یک دست گرفته و با دست دیگر ضربه ای به آن میزنند در صورتی که با این عمل عسل از شان بیرون پرت نشود عسل رسیده و قابل برداشت است.
زنبورداران محترم، برای رسیدن به ارزش افزوده ی شایسته می توانند ضمن آماده سازی محصول طبیعی خود، برای مشورت با شرکت های صادراتی تماس حاصل فرمایند.