با وجود انواع عسل در بازار امکان شناخت درست و تحلیل دقیقی از عسل طبیعی و غیر طبیعی نیست و همواره خریداران و فروشندگان عسل نیاز به دانستن اطلاعات جامعتر و  آنالیز فاکتورهای عسل دارند. آیا شما نیز تا به حال در هنگام خرید، ضرورت وجود و مشاهده برگه آزمایشگاهی عسل را حس کرده اید؟
در دنیای تجارت گاهی افرادی سودجو برای فروش بیشتر محصول دست به کلاهبرداری هایی می زنند تا سود بیشتری نمایند. این موارد در بازار تجاری عسل می تواند شامل تولید عسل های غیر طبیعی و گاه کاملا تقلبی شود. لیکن برای دانستن میزان قندهای موجود، رطوبت، اسیدیته، خاکستر و تمام فاکتورهای عسل لازم است عسل را آزمایش کرد. یکی از مهمترین فاکتورهای آنالیز مقدار ساکارز موجود در عسل می باشد. در طبیعی ترین حالت باید میزان ساکارز کمتر از 2% باشد که این نشانه بالا بودن خلوص عسل است. در حالت قابل قبول نیز میزان ساکارز زیر 5% است. فاکتور دیگر رطوبت است که در حالت ایده آل باید 12-15% باشد ولی در حالت معمولی زیر 18% نیز قابل قبول است. این در حالیست که در شهرهایی که رطوبت زیاد است، میزان رطوبت عسل نیز بالاست که به نوبه خود سبب زود ترش شدن و رس بستن سریع تر از موعد می شود. یکی دیگر از فاکتورهای مهم در آنالیز عسل میزان هیدروکسی متیل فورفورال می باشد که نشان دهنده میزان حرارت دیدن عسل است. در حالت عادی و در عسل های طبیعی این میزان صفر است لیکن بعد از حرارت دیدن یا در مجاورت هوای گرم، حداکثر حد مجاز بین المللی برای آن 40 میلی گرم در کیلوگرم اعلام شد. یک فاکتور دیگر فعالیت دیاستاز یا آمیلاز می باشد که این نیز یکی از فاکتورهای کیفی است که نشانه حرارت دیدن عسل و میزان تازگی آن است. حداقل میزان دیاستاز 8 است. بنابراین چنانچه قصد خرید عسل باکیفیت داشته باشید لازم است میزان فاکتورهای عسل در آنالیز آزمایشگاهی را مشاهده کنید. معمولا حد مجاز ساکارز بیشترین حساسیت را برای بیماران دیابتی و افرادی که از عسل به عنوان مصارف دارویی استفاده می کنند، دارد.